leukociti (leuko- + -cit) ili bijele krvne stanice, vrsta krvnih stanica, sastavni dio obrambenoga sustava organizma. Neki fagocitiraju bakterijske stanice, drugi stvaraju protutijela koja reagiraju sa stranim česticama i uništavaju ih. Broj leukocita u krvi odrasla čovjeka iznosi od 4,0 do 10,0 × 109/L. U krvi se razlikuje 5 vrsta, ovisno o njihovoj veličini, nekim obilježjima citoplazme, obliku jezgre te karakteristikama bojenja. Leukociti koji imaju zrnatu (granularnu) citoplazmu nazivaju se granulocitima, kojih prema bojenju granula ima 3 vrste. Neutrofilni granulociti imaju sitna zrnca u citoplazmi, koja se neutralnom bojom boje ružičasto. Razlikuju se manje zreli, nesegmentirani neutrofilni granulociti (štapićasti), koji čine 0 do 2% ukupnoga broja leukocita u uzorku periferne krvi, te zreli, segmentirani leukociti (zbog izgleda jezgre nazivaju se i polimorfonuklearni), a čine 44 do 72% leukocita. Eozinofilni granulociti sadrže gruba, jednako velika citoplazmatska zrnca koja se boje crveno kiselom bojom; čine 0 do 7% ukupnoga broja cirkulirajućih leukocita. Bazofilni granulociti imaju malen broj nepravilnih zrnaca koja se boje plavo baznom bojom; taj tip stanica čini manje od 1% leukocita. Leukociti koji nemaju zrnca u citoplazmi jesu limfociti i monociti. Limfociti su velike stanice koje sadrže karakterističnu veliku, okruglu jezgru; nalaze se u krvi, limfnim organima, koštanoj srži, crijevnoj sluznici i dr; čine 20 do 46% leukocita u krnom optoku, najduže žive i imaju ključnu ulogu u imunološkom odgovoru organizma; limfociti B odgovorni su za humoralnu imunost, a limfociti T za staničnu imunost (→ imunost). Monociti su najveće stanice u krvi, oblik jezgre može im biti okrugao, ovalan, bubrežast itd.; ima ih 2 do 12% od ukupnih leukocita u krvi. Postotak različitih tipova leukocita u krvi određuje se mikroskopskim pregledom u krvnome razmazu ili automatskim brojačem i prikazuje diferencijalnom bijelom krvnom slikom. Relativni udio leukocita mijenja se u određenim bolestima: broj neutrofila, primjerice, raste u bakterijskoj infekciji, broj eozinofila veći je u parazitskoj infekciji i alergijskoj reakciji.
